Wir saßen ganz gemütlich beim Frühstück zusammen, als es plötzlich – poch, poch, poch – an der Gruppenraumtürme klopfte und der Nikolaus uns überraschte…                                                                                                                                        Und weil wir selbstverständlich das ganze Jahr brav waren, gab es zum Schluss eine schöne Überraschung.